Miło nam przedstawić zwycięskie opowiadanie w naszym konkursie na najciekawszą historię z projektu realizowanego w ramach naszego Programu. Jej autorką jest p. Ulyana Terletska (Уляна Терлецька) z Ukrainy, która opisała projekt Promo2Castles (PBU2/0807).

Celem konkursu ogłoszonego na profilu społecznościowym PBU na Facebooku była promocja projektów realizowanych w ramach Programu oraz ich efektów poprzez przygotowanie ilustrujących je tekstów w formie „opowieści z projektu” – autentycznego opowiadania na temat projektu, które obejmowałoby jedno z zagadnień: skąd wziął się pomysł na projekt, jak wygląda jego realizacja i jakie są jego efekty, wpływ na odbiorców, uczestników lub osoby wdrażające projekt, a przedstawionego na przykładzie konkretnej osoby/ rodziny/ grupy osób.

Promienie wieczornego słońca sunęły po iglicach kościoła św. Wawrzyńca, dachu ratusza, dotknęły brukowanego chodnika placu Vicheva i zatrzymały się na żółkiewskim zamku. Cóż za wiekowe miasto zbudowane na wzór renesansowego „miasta idealnego”! Ileż epok widziały te mury, iluż wybitnych ludzi mieszkało w tym zamku i spacerowało tym chodnikiem! To historyczne dziedzictwo królewskiego miasta powinno być nie tylko zachowane i przekazane potomności, ale także profesjonalnie promowane zarówno na Ukrainie, jak i za granicą, by zwiększyć ruch turystyczny i  rozwój gospodarczy miasta.

Instytut Rozwoju Regionalnego (Ukraina) - we współpracy z Fundacją PRO ARTE ET HISTORIA (Polska) oraz Państwowym Rezerwatem Historyczno-Architektonicznym w Żółkwi (Ukraina) - postanowił osiągnąć ten cel przygotowując i realizując projekt „2 zamki: wspólna historia, wspólna promocja, impuls do wzmocnienia współpracy, przepływów turystycznych i wzrostu gospodarczego”. Większość projektów w dziedzinie kultury i dziedzictwa historycznego ogranicza się do: „chcemy zorganizować festiwal”, „musimy odrestaurować obraz”, „musimy opublikować książkę”, „mam scenariusz, chcę nakręcić film ”. Wybraliśmy inne podejście - naszym celem było nawiązanie partnerstwa między zamkami w Żółkwi i Krasiczynie, zwiększenie liczby odwiedzających dzięki lepszej promocji, doskonalenie umiejętności menedżerów w zakresie zarządzania dziedzictwem kulturowym i jego promocji, zaangażowanie obywateli w decydowanie o losach kulturowej spuścizny.

Ukraińskim menedżerom kultury i turystyki przede wszystkim brakuje wiedzy w tej dziedzinie (nie mamy kierunków kształcenia dla menedżerów kultury) oraz zrozumienia znaczenia komunikacji i promocji, nowoczesnych narzędzi promocji. Mamy wiele fajnych inicjatyw, które owocują na poziomie lokalnym, ale nie jesteśmy w stanie odpowiednio ich promować i nie wiemy jak skutecznie komunikować się z docelowymi odbiorcami. Z tego powodu wiele interesujących i przydatnych działań ginie w szumie informacyjnym i zwykle nie dociera do ostatecznego odbiorcy. Dlatego też w ramach naszego projektu zaplanowaliśmy działania, które pomogą podnieść umiejętności menedżerów w zakresie zarządzania dziedzictwem kulturowym i jego promocji poprzez wdrożenie programu wymiany i szkoleń.

Kateryna Plechiy, Kierownik Działu Kultury, Edukacji i Promocji w Państwowym Rezerwacie Historyczno-Architektonicznym w Żółkwi, przedstawiciel jednego z beneficjentów, uczestniczyła we wszystkich działaniach projektu. Pracuje w tej instytucji od 12 lat - w tym czasie młodzi menedżerowie kultury generowali nowe pomysły i wprowadzali nowe podejście do promocji zamku, aby przyciągnąć odwiedzających, przede wszystkim uczniów. Kateryna pasjonuje się dziedzictwem historycznym i zdaje sobie sprawę, że najwyższy czas zmienić podejście do jego promocji w rodzinnym mieście. Jej zdaniem należy zacząć od zdobywania nowej wiedzy, opanowania nowoczesnych narzędzi promocyjnych i analizowania doświadczeń innych.

 „Udział w programach wymiany jest nie tylko jednym z najskuteczniejszych sposobów wzbogacania wiedzy, ale także skuteczną metodą podnoszenia umiejętności zawodowych, doskonałą platformą do wyszukiwania nowych partnerów, generowania kreatywnych pomysłów i sposobów ich wdrażania” - mówi Kateryna.

Wszystko to stało się możliwe w województwie podkarpackim podczas programu wymiany doświadczeń dla menedżerów dziedzictwa historycznego i kulturowego, przedstawicieli władz i organizacji publicznych obwodu lwowskiego. Program był niezwykle bogaty, ponieważ uczestnicy mieli okazję rozmawiać z przedstawicielami Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podkarpackiego, Instytutu Dziedzictwa Narodowego, Rady Miasta Przemyśla oraz dyrektor marketingu zamku w Krasiczynie. Uczestnicy mieli okazję zapoznać się ze strukturą instytucji kultury w województwie podkarpackim, programami promocji dziedzictwa narodowego, narzędziami promocji zamku w Krasiczynie, obejrzeli także filmy promocyjne o Przemyślu. Przedstawiciele miejskiej administracji entuzjastycznie mówili o Przemyślu jako otwartym mieście tradycji.

 „Jestem pod wrażeniem wydarzenia i interesujących spotkań, które odbyliśmy. Pomogły nam zrozumieć jak ważne jest zachowanie zabytków architektury, zrobienie wszystkiego, co możliwe, aby je odrestaurować i dać im nowe życie. Skuteczne podejście, ciekawe pomysły, wykorzystanie najnowszych technologii i twórcze decyzje to coś, czego możemy nauczyć się od naszych polskich partnerów ”- podsumowuje wyniki programu wymiany Kateryna Plechiy.

Program wymiany wywołał wiele pytań, jednak - co najważniejsze - jak powiedziała Kateryna: „Zmienił nasz sposób myślenia, poszerzył spojrzenie na problemy, stał się impulsem do szukania alternatywnych sposobów ich rozwiązywania i pomógł nam dokonać wizualizacji kolejnych kroków. Co dalej? Przede wszystkim nie powinniśmy się zatrzymywać. Przed nami tak wiele interesujących wspólnych działań. ”

I jeszcze jedno: „Dziedzictwo kulturowe nie jest ciężarem, ani obciążeniem ekonomicznym. W rzeczywistości może sprzyjać rozwojowi społeczności i pomagać w tworzeniu pozytywnego wizerunku kraju. Tylko społeczeństwo, które wybierze zachowanie dziedzictwa kulturowego jako jeden ze swoich priorytetów, będzie w stanie osiągnąć wysoki poziom rozwoju”- powiedziała Kateryna.

W rozwiniętych gospodarkach dziedzictwo historyczne, kultura i branże kreatywne są obecnie uważane za ważny czynnik rozwojowy w procesach społeczno-gospodarczych. Dla małego miasteczka jego dziedzictwo historyczne i kulturowe, przy zastosowaniu odpowiedniego podejścia, może stać się jego znakiem rozpoznawczym, elementem będącym nie tylko źródłem emocjonalnej satysfakcji, pomagającym studiować historię, kulturę, architekturę i podziwianym za swoje piękno, ale także stanowiącym dodatkowe źródło zrównoważonego rozwoju społeczno-gospodarczego lokalnej społeczności.

Autor: Ulyana Terletska